ΟΞΕΙΑ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑ
Η σκωληκοειδής απόφυση, είναι ένα λεπτό τμήμα του παχέος εντέρου, μήκους 5-10cm, το οποίο κρέμεται από το αρχικό τμήμα του παχέος εντέρου, το τυφλο. Η σκωληκοειδής απόφυση, αποτελεί εμβρυϊκό κατάλοιπο, πλούσιο σε λεμφοζιδιακό ιστό και αποτελεί μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι η οξεία φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης. Οφείλεται σε απόφραξη του αυλού της απο μηχανικούς παράγοντες (κοπρόλιθος, στερεά υπολείματα της τροφης, καρκινοειδές), ή σε κάποια φλεγμονή (ιογενείς λοιμώξεις, εντεροκολίτιδα). Όταν αποφραχθεί η σκωληκοειδής απόφυση, οι εκκρίσεις συγκεντρώνονται και διατείνουν τον αυλό της.
Η κατάσταση αυτή οδηγεί, σε διακοπή της αρτηριακής κυκλοφορίας, υπεραιμία και διόγκωση/οίδημα της απόφυσης. Τα μικρόβια, που υπάρχουν στον αυλό, εισέρχονται στον βλεννογόνο και προκαλούν φλεγμονή του τοιχώματος, που μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωσή και διάτρηση.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ - ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ
Τα συχνότερα συμπτώματα της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι:
- Πόνος στην κοιλιά: ξεκινάει συνήθως γύρω από τον ομφαλό και προοδευτικά μετατοπίζεται προς το δεξιό κατώτερο μέρος της κοιλίας.
- Ανορεξία
- Ναυτία-Έμετος
- Πυρετός
- Αίσθημα κακουχίας
- Διάρροια- Δυσκοιλιότητα
Η σοβαρότερη επιπλοκή της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι η γενικευμένη περιτονίτιδα μετά από διάτρηση της σκωληκοειδούς απόφυσης, κατάσταση που μπορεί να γίνει απειλητική για την ζωή του ασθενούς. Αλλες δυνητικά επικίνδυνες επιπλοκές είναι ο σχηματισμός αποστήματος μέσα στην κοιλιακή χώρα και ο παραλυτικός ειλεός.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Αν και η διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι κλινική, δεν είναι πάντα εύκολη. Η διάγνωση θα βασιστεί στην αξιολόγηση του ιστορικού και των συμπτωμάτων του ασθενή σε συνδιασμό με μια πλήρη κλινική εξέταση. Η εξέταση διαφόρων παραμέτρων στο αίμα και τα ούρα τους ασθενούς βοηθάει πολύ στην συνολική αξιολόγηση της κλινικής κατάστασης αλλά και στην διαφορική διάγνωση. Το υπερηχογράφημα κοιλίας σε περίπτωση έντονης φλεγμονής μπορεί να οδηγήσει στον εντοπισμό της διογκωμένης σκωληκοειδούς απόφυσης και να επιβεβαιώσει την διάγνωση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ενδύκνειται και η αξονική τομογραφία κοιλίας.
ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Υπάρχουν αρκετές παθήσεις που μοιάζουν κλινικά και συγχέονται με την οξεία σκωληκοειδίτιδα και οφείλουμε να τις περιλαμβάνουμε στην διαφορική διάγνωση.
- Στα παιδιά: οξεία γαστρεντερίτιδα, η μεκέλειος απόφυση, η μεσεντέριος λεμφαδενίτιδα ακόμη και η νόσος του Crohn.
- Στους ενήλικες: διάτρηση έλκους στομάχου, πυελονεφρίτιδα, πυοσάλπιγγα, ρήξη κύστης ωοθήκης, συστροφή ωοθήκης και έκτοπη κύηση.
- Στους ηλικιωμένους: Ρήξη εκκολπώματος, καρκίνος του παχέος εντέρου, διάτρηση έλκους και άλλες παθήσεις του παχέος εντέρου.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπεία της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι η χειρουργική εξαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης (Σκωληκοειδεκτομή). Η επέμβαση πρέπει να γίνεται άμεσα μετά την διάγνωση για να μην εξελιχθεί η οξεία σκωληκοειδίτιδα σε περιτονίτιδα και απειληθεί η ζωή του ασθενούς. Η επέμβαση μπορέι να γίνει ανοικτά ή λαπαροσκοπικά. Η λαπαροσκοπική σκωληκοειδέκτομη αποτελεί σήμερα την πρώτη επιλογή στην αντιμετώπιση της οξείας σκωληκοειδίτιδας.
Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής σκωληκοειδεκτομής έναντι της ανοικτής χειρουργικής είναι:
Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής σκωληκοειδεκτομής έναντι της ανοικτής χειρουργικής είναι:
- Διερεύνηση όλης της κοιλιάς και αποκλεισμός συνυπάρχουσων παθήσεων
- Ελάχιστο χειρουργικό τραύμα
- Μικρότερη απώλεια αίματος
- Ταχεία κινητοποίηση και ανάρρωση του ασθενή
- Μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος
- Λιγότερες μέρες νοσηλείας
- Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα
- Μικρότερο ποσοστό μετεγχειρητικών επιπλοκών
- Μικρότερο ποσοστό δημιουργίας μετεγχειρητικών συμφήσεων